วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

อาทิตย์ที่สุดของ "หิ่งห้อย"

อาทิตย์นี้มีบูธ 3 วันติด หิ่งห้อยมากกกก ..... ไม่ได้เหนื่อยมากแต่อย่างใดแต่แบบ .... เบื่อที่ตัวเองต้องมาง่อยเปรี้ยเสียแขนอย่างนี้ รู้สึกว่าเอาเปรียบกิ๊กกรี้มากๆ ยกอะไรก้อไม่ได้มันเจ็บแปล็บๆที่น่มน็มเป็นระลอกๆ น้องๆก้อบอกเจ้อย่าฝืน อย่ายกเลยเด๋วนมหลุด เด๋วนมแตก _*_ ฮ่าๆๆๆ บูธรอบนี้ต้องแท้งกิ้วน้องอ๊อฟ(ศรี)มากๆ ที่ช่วยออกแรงยกของ จัดบูธ เข็นรถเข็น (ที่ไม่มีอะไรอยู่บนรถเข็นเท่าไร ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอามาทำเขียบอะไร)

บูธวันแรกไปไกลมากกกก อยู่ใต้ตึกตัวเอง _*_ 


ยืนสวยเทียบน้องทราย


บอกกิ๊กกรี้ว่าถ่ายเร็วๆสิ เจ้อาย แต่โปรดดูท่า ฮ่าๆๆๆๆ


ไม่ได้จะกระทำชำเลาต้นไม้ปลอมแต่อย่างใดค่ะ แค่อยากมีรูปคู่กับต้นไม้ปลอมๆ (เพื่อ ???)


พร็อบเยอะม่ะก๊ะวันนี้ ประโคมกันเข้าไป 


ตั้งใจยิ้มเยอะๆค่ะ แต่หน้าเหมือนปวดขรี้ยังไงไม่รู้ กริ๊ดดดด (เลยตั้งชื่อยิ้มหน้าแบบนี้ว่า หน้าปวดขรี้ คิคิ) อุ๊ย .... นี่เราพูดจาไม่สุภาพหรือเปล่าเด่วเสียภาพลักษณ์


ทายซิ อันไหนสีขาแบบเพียวๆเอ่ย !!!


2 สาวเล่าเรื่อง อิ๊อิ๊ ....






เจี๊ยกกกก เขียบศรีหน้าหาย


รูปนี้กิ๊กกรี้น่ารัก แอ็บมีดั้ง ชิ !!


มหกรรมโบว์แห่งชาติ


น้องเป็ก น้องแอล บังเอิญเอาพร้อบที่คาดผมมาเหมือนกัน นึกว่าน้องเป็นมินนี่เม้าท์ซะอีก


อวดน้อง คิคิ น้องสวย ใส น่ารัก ทำงานเก่ง อยากได้น้องไปร่วมงานติดต่อนีนี่ได้จ้า (แอบโปรโมทให้ด้วย)


ดูหน้าน้อง แล้วกลับมาดูหน้า 2 เขียบ หมดอารมณ์ดี๊ด๊ากันเลยที่เดียวเชียว


จิงๆแล้วมีบูธอยู่วันนึงที่ต้องไปแถวบางรัก แต่นีนี่หลอกคุณมี๊ว่าอยู่แถวออฟฟิคไม่ต้องเป็นห่วง เพราะเกรงว่าคนแก่จะหัวใจวาย ต้องโทรตามทุก 5 นาที ฉงฉาน .... ตอนขากลับเข้าออฟฟิศนั่งรถผ่านสวนลุม ตื่นเต้นมากอีกแล้ว ตรงที่ตั้งของร. 6 ดูแย่มากกก ไม่ขอบรรยายแต่เห็นแล้วอยากร้องไห้ เมื่อไรมันจะจบซะที เมื่อไรจะมีคนหันมาสนใจเรื่องอื่นๆบ้าง อย่างเรื่องโลกร้อน สัตว์ป่าถูกทำร้ายอะไรยังงี้ วันก่อนดูข่าวตอนเช้าที่ ดร.อาจอง เคยบอกไว้ว่าอีก 90 ปี พื้นที่กทม.บางส่วนจะต้องจมน้ำหายไป แต่ตอนนี้เปลี่ยนแล้วจาก 90 ปี เหลือแค่ 30 ปีเท่านั้น !!!!!!!! มีใครใส่ใจเรื่องนี้บ้างมั๊ยค๊าาาาาาา วางแผนตั้งเมืองหลวงกันใหม่หรือยังไม่ทราบ อินักการเมืองหัวหงอกพวกนี้อยากถามหน่อยว่าตีกันแทบตาย แต่ถ้าไม่เหลือแผ่นดินให้พวกมุงอยู่ แล้วมุงจะยังอยากจะชนะกันอยู่อีกมั๊ย ช่วยตระหนักด้วยค่ะ สวยขอร้อง ..... หุหุ





มองผิวเผินอาจนึกว่าเป็นร้านขายยางมือสองได้ .....


ตั้งแต่วันจันทร์ที่คุณม๊อบเค้าไปสกัดการวิ่งของรถไฟ BTS ที่รถไฟฟ้าสถานีอโศกเลยมีทั้งทหารและก้อตำรวจมายืนกันขวักไขว่ ตอนแรกที่เห็นรถทหารจอดอยู่ตรงสี่แยกอโศกก้อแบบ โหหหห ตื่นเต้นน่าตกใจ แต่พอเหลือบมองสำรวจพี่ๆทหารและตำรวจที่ยืนอยู่ในแต่ละจุดของทางขึ้น - ลงสถานที่ก้อเข้าใจขึ้นมาทันทีว่าสถานการณ์คงไม่มีอะไรเลวร้าย เพราะแต่ละคนยืนกินดันกิ้นโดนัทบ้าง ดูดน้ำส้มบ้าง ยืนแทะ Puff & Pie บ้าง เห่อๆ ก้อโอเคค่ะ ดูสบายๆแต่มีปืนสะพายอยู่ เหมือนจะช่วยให้อุ่นใจอะไรยังไงไม่รู้ ปืนยั้วเยี้ย ... บรื้อออออ  

ช่วงนี้กำลังอยู่ในสภาวะ ชอบ "ตุ๊ด" หลง "ตุ๊ด" กันเป็นบ้าเป็นหลัง ว่างไม่ได้ต้องเข้าไปดูคลิปของ LG and Friends โฮกกกกกก น่ารักมากกก เป็นตุ๊ดที่ชนะเลิศ ...... คำพูดช่วงนี้เลยดูไม่ค่อยปกติเท่าไรนะก๊ะเพราะได้ศัพท์จาก LG มาใช้อย่างติดปาก มากสุดคือคำว่า หิ่งห้อย ซึ่งความหมายมันก้อคือ เ_ี้ย แต่เวลาที่นีนี่ใช้คำนี้จะไม่ได้มีนนิ่งถึงคำๆนั้น แต่จะใช้เวลาที่หมายถึงอะไรมามันดูเยอะๆ มากๆ แย่ๆ อะไรประมาณนี้ ก้อจะเติมหิ่งห้อยกันเข้าไป เช่น รถติดหิ่งห้อย ฟังดูไม่เครียดดีเนอะ .....

สภาพน่มน๊มตอนนี้ก้อกำลังจะครบ 3 อาทิตย์แระ เพิ่งมีวันนั้นของเดือนไปหมาดๆ แม่เจ้าประคุณล่องช่อง เจ้าจุกน้อยแทบจะระเบิด แสบมากกกกก สภาพเหมือนแม่ลูกอ่อนกำลังคัดเต้านมอะไรยังงั้นเลยที่เดียว ... ดูเหมือนเต้ากำลงัจะยุบลงเรื่อยๆ พยายามจิ้มๆพร้อมส่งกระแสจิตให้น่มน๊มเข้าใจว่า หยุดค่ะ อย่ายุบไปกว่านี้ เด่วอิชั้นจะไม่เหลืออะไร โปรดรับทราบด้วย เห่อๆ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น