วันเสาร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2553

Cosmetic Surgery Diaries - 7 วันอันตราย (ต่อผู้พบเห็น) 3th - 7th Day

วันที่ 3 - วันที่ 7 ก้อไม่มีอะไรมากมายหมดเรื่องน่าตื่นเต้นแระ แต่สภาพหน้าก้ออืดๆอยู่เยอะ อยากบอกว่าวันที่ 4 หญิงเขียบก้อลั่นล้าออกไปทำงานแย้วนะ ไม่แคร์สื่อเค๊อะ แต่น่าสงสารเพื่อนๆ พี่ๆ เจ้านายที่ทำงานมากมายที่ต้องคอยมาแวะเวียนเยี่ยมชมผลงานของหญิงเขียบอย่างไม่ขาดสาย ( รู้สึกว่าตัวเองเป็นสัตว์สายพันธุ์ใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในสวนสัตว์ยังไงไม่รู้ ฮึ่มมม ) แถมเจ้านายยังแซวว่าไปขึ้นชก (มวย) มาทำไมไม่แจกตั๋วอยากดูมั่ง ตลกใหญ่โตแระเจ้านาย .... ดูประมวลภาพในแต่ละวันดีกว่าาาา

วันที่ 3 เพิ่งกลับจากรพ.


ยังไม่วายสะดิ้ง หน้าใหญ่มั๊กๆ แต่ยังยิ้มไม่ด้ายยย หน้าจะแตก 

 

วันที่ 4 ไปทำงานแย้วน้าาา


หน้าไม่ยิ้มและลองยิ้มดูได้แค่เนี้ย เริ่มเขียวที่ใต้ตาเล็กน้อย แต่ยังอืดอยู่มากกกก


ภาพนี้ลองสาดแฟลชให้เห็นว่าที่ตาซ้ายมีเลือดคั่งด้วย แต่ไม่เจ็บนะไม่รู้สึกอะไร 


แบร่ ......... น่ากลัวมั๊ยก๊ะ สภาพยังงี้ยังกล้าเดินออกนอกบ้านอี๊กกกก แหมมม ไม่ไปเจ้านายก้อกินหัวเขียบศรีแย่ล่ะสิ งานเพียบบบ


วันที่ 5 วันนี้เฉยๆ ไม่มีอะไรคืบหน้า เหนื่อยแย้ววไปนอนดีกว่าาา 



วันที่ 6 ไปตัดไหมที่ตา แย้วนะฮ๊าาาา


อันนี้ให้ดูแผล



ขอแบ้วมั่งนะก๊ะ ยิ้มได้เยอะขึ้นแย้ววว วันนี้มีเรื่องขำขันตลอดเวลา เรื่องน้องๆบ้าง เรื่องลค. บ้าง เวลาขำก้อต้องจใช้ฝ่ามือพยุงแก้มไว้ กลัวแก้มแตกกก น้องๆก้อบอกว่าเจ้ถ้ามันลำบากก้ออย่าฝืน ไม่ต้องขำกับเค้าก้อด้ายยย แหมมม เรื่องยังงี้ห้ามกันได้รึฟระ  



กำลังจะไปตัดไหมค่าาา ปกติก้อจะปิด mask ยังงี้ตอนออกจากบ้านทุกวัน ไม่งั้นเด๋วคนอื่นกลัว


วันที่ 7 หน้่าก้อยังอื้ดดด อืดเหมือนเดิม แต่ปลายจมูก & ปีก ก้อเริ่มเข้ารูปแย้วนะก๊ะ ไม่แหงนหงายเงิบแย้วว เย้ๆๆๆ เมื่อวานที่ไปให้คุณหมอตัดไหมมาคุณหมอถามว่าถ่ายรูปไว้ให้หมอดูมั่งมั๊ย ก้อเลยยื่นกล้องให้ดู พอคุณหมอดูรูปวันที่ถ่ายไว้แล้วโทรไปโวยวายร้องไห้กับคุณหมอมาเท่านั้นแหละ คุณหมอขำกร๊ากเลย บอกว่า เออมันบวมมากจริงๆเนอะ เข้าใจแระว่าทำไมถึงตกใจทั้งแม่ทั้งลูก ฮึ่มมมม




เริ่มเห็นหยดน้ำน้อยๆของหญิงเขียบยังเอ่ยยย ถ่ายรูปหน้าตรงรูจมูกก้อไม่เด่นเกินหน้าแย้ววว 


ดูขนตาด้านขวาของเค้าซิ๊ๆๆๆ มันโดดเด้งได้ใจจริงๆนะ แต่ความบวมยังมีอยู่เยอะเลยเหมือนกัน ตึงๆ ลืมตายังได้ยังไม่ 100 % ส่วนตาด้านซ้ายก้อรอไปก่อน ไม่นอยย์ไม่โวยวายว่าทำไมมันยังลืมได้ไม่เยอะ ก้อมันบวมอยู่นิเนอะ เชื่อพี่หมอๆๆๆ 


อันนี้ให้ดูแผลที่ตัดไหมมาให้ดูนะคะ ไม่มีแผลอะไรเลย แค่เป็นรอยพับๆเด๋วรอยให้รอยเซ็ตตัวสักพักรอยเส้นน่าจะจางกว่านี้เยอะ


เฮ้ออออ เป็นยังไงคะเจ็ดวันนี้อันตรายต่อผู้ที่พบเห็นจริงๆช่ายม้าาา ... แต่โดยส่วนตัวไม่รู้สึกอะไรนะคะเพราะบางวันลงไปสะดิ้งหาซื้อขนมกินที่ด้านล่างตึกแล้วลืมหยิบ mask ลงไปด้วย ก้อเดินๆ อืดๆ มันทั้งยังงั้นแหละค่ะ ใครจะมองก้อช่างเค้า ทนๆหน่อยเด๋วก้อสวยแระ ให้กำลังใจตัวเองหนักแน่นเข้าไว้ ใครจะพูดยังไงก้ออย่าเพิ่งไปฟัง เช่น จมูกใหญ่เนอะ อะไรยังงี้ ถ้าอารมณ์ดีก้อบอกไปว่ายังไม่หายสนิทค่ะ ถ้าอารมณ์นอยย์ๆก้อยิ้มๆไว้ ไม่ต้องพูด (แต่แอบจิกในใจ แหมมมม พ่อ/แม่คนหน้าตาดี เฟอร์เฟค เนอะ ชั้นไม่ไปทำชั้นยังดูดีกว่าพวกเธออีก ชิๆ) 

สรุปอาการ 
ตา : ดีขึ้นทุกชม. ลืมตาได้มากขึ้น - ไม่เจ็บไม่ปวด
จมูก & ปีก : กว่าจะเริ่มเห็นปลายว่าไม่แหงนก้อราวๆวันที่ 7 - ไม่เจ็บๆไม่ปวดแค่คันแผลนิดหน่อย ปากตึงๆยังขยับได้แต่ปากล่างอยู่ แก้มก้อยังตึงๆ อืดทั้งหน้าลามไปถึงคาง
จุ๊กน้อย : เพิ่งได้เห็นรูปร่างหน้าตาเจ้าจุ๊กน้อยเป้นครั้งแรกหลังจากที่ทำมาเมื่อวันที่ 6 ตอนไปตัดไหมที่ตา แอบนอยย์ ประท้วงในใจนี่มันไม่ใช่เจ้าจุ๊กน้อยแย้วนะ นี่มันส้มเช้งชัดๆ ฮึ่มมมม - ยังเจ็บๆ อยู่ตลอดแต่คุณหมออนุญาติให้อาบน้ำได้ตามปกติแย้วววว สบายใจที่ซู๊ดดด ....
  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น